Το κουρδιστό πουλί

Το κουρδιστό πουλί είναι ένα πολυσέλιδο βιβλίο. Και ξεκινάω με αυτή την παρατήρηση γιατί μόλις το τέλειωσα, το πρώτο που ήθελα να κάνω είναι να ξεκουράσω τα χέρια μου. Είμαι και εγώ από αυτούς που προτιμούν να διαβάζουν ξαπλωμένοι και το βάρος του βιβλίου ήταν αρκετό.

Ωστόσο, σαν ανάγνωσμα δεν ήταν καθόλου κουραστικό. Η πλοκή κυλάει αβίαστα, υπάρχει το υπερφυσικό στοιχείο και μια σειρά από συμπτώσεις και εκπλήξεις. Η ιστορία ξεκινά όταν χάνεται η γάτα του Τόρου Οκάντα και αυτό τον οδηγεί στο να την αναζητά, ώσπου και η γυναίκα του εξαφανίζεται. Μυστηριώδεις άνθρωποι τον βοηθούν στην αναζήτηση, μέσα από όνειρα, ιστορίες από το παρελθόν και υπερφυσικά φαινόμενα. Όλα αυτά δένουν τόσο ωραία που τίποτα δεν φαίνεται «ουρανοκατέβατο». Οι εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι εξαιρετικά. Ενδεικτικά:

v « “Εσύ κι εγώ ενώσαμε τα σώματά μας στο μυαλό μου”. Μόλις άκουσα τον εαυτό μου να λέει αυτά τα λόγια, είχα την αίσθηση ότι μόλις είχα κρεμάσει έναν ακραίο σουρεαλιστικό πίνακα σ’ έναν άσπρο τοίχο»

v «Τα ψηλά χόρτα ολόγυρά του ήταν ακίνητα σαν χορός αρχαίας τραγωδίας που περίμενε με κομμένη την ανάσα να του δοθεί κάποιος χρησμός. Η κεραία της τηλεόρασης στη σκεπή τρυπούσε με τα αγκάθια της την αποπνικτική ζέστη. Κάτω από το ανελέητο καλοκαιρινό φως, όλα έμοιαζαν ξεραμένα και εξαντλημένα.»

v «Παρακολουθώντας την, ένιωθα σαν να είχε αρχίσει να επιβραδύνεται ο χρόνος – σαν να είχε αρχίσει να ξεκουρδίζεται το ελατήριο του χρόνου.»

v «Μερικά είδη πληροφοριών είναι σαν τον καπνό: βρίσκουν τρόπο να χωθούν στα μάτια των ανθρώπων είτε το θέλουν εκείνοι είτε όχι, χωρίς να νοιάζονται καθόλου για τις προσωπικές προτιμήσεις.»