Πολύ έξυπνο το νέο βιβλίο του Χαριτόπουλου. Αποτελεί μια πολύ ευχάριστη συντροφιά και κάνει και για παραλία λόγω του μικρού όγκου του αλλά και του περιεχόμενού του. Διαβάζεται εύκολα και αποτελεί ευχάριστη συντροφιά.
Η βλακεία έχει απασχολήσει και άλλους συγγραφείς στο παρελθόν και μου φαίνεται ότι "πουλάει" ως θεματολογία. Ισως επειδή, όπως αναφέρει και ο Μούζιλ "βρίσκεται σε αφθονία και μπορεί να πάρει διάφορες μορφές σε αντίθεση με το βασίλειο της σοφίας που είναι μια έρημη περιοχή την οποία όλοι γενικά την αποφεύγουν".
Το "Εγχειρίδιο βλακείας" μάλιστα έγινε best seller από την αρχή της κυκλοφορίας του. Άρχισα όμως να αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί που σπεύσαμε να το προμηθευτούμε εξαιρούμε τους εαυτούς μας από την κατηγορία των βλακών ενώ στατιστικά το πιθανότερο είναι πολλοί από μας να ανήκουμε σ' αυτή την πολυπληθή ομάδα. Ο Μούζιλ και γι' αυτό αναφέρει: "όταν αναφέρεται κανείς στη βλακεία, αυτόματα εξαιρεί τον εαυτό του από την κατηγορία αυτή. Μοιάζει σαν να προσπαθεί να πείσει τους άλλους ότι δεν είναι ανόητος, ενώ αυτό που πετυχαίνει είναι να εγείρει υποψίες περί του αντιθέτου".
Και εγώ ήδη επεκτάθηκα πολύ
4 σχόλια:
Η Βλακεία αθάνατο θέμα αξεπέραστο και το εν λόγω βιβλίο πολύ καλό ο γνωστός καυστικός Χαριτόπουλος. Πάντως προσωπικά παρόλο που το ερώτημά μου ήταν πάντα : ο βλάκας (για να μη το πω κάπως αλλιώς) ξέρει ότι είναι βλάκας? δεν έχει βρει ακόμα σαφή απάντηση μέσα στο βιβλίο βρήκα άπειρα καθρεφτίσματα όλων μας μηδενός εξαιρουμένου!!
Άσχετο δεν ξέρω αν το έχεις σε παλιότερη ανάρτηση το Ο Άνεμος κουβάρι του ίδιου το έχεις διαβάσει? Και αν ναι ποιά η γνώμη σου ?
Οχι, δεν το έχω διαβάσει. Αλλά σκέφτομαι να του ρίξω μια ματιά, με την πρώτη ευκαιρία. Εσύ το έχεις διαβάσει;
Ναι το έχω διαβάσει, θα σου πω είμαι λίγο μπερδεμένη με αυτό το βιβλίο γιατί καταρχήν δεν είναι του Χαριτόπουλου ουσιαστικά είναι της Μαλβίνας γιατί είναι όλα τα σημειώματα και οι σκέψεις που του έγραφε καθόλη τη διάρκεια της σχέσης τους . Από τη μιά είναι πολύ προσωπικά πράγματα που δεν λιμάρονται ή "μεταφράζονται" όπως π.χ σε ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και αισθάνεσαι σαν να κοιτάς από την κλειδαρότρυπα μιά σχέση ίσως όχι επί του πρακτέου ιδανικά ερωτική , αλλά σίγουρα απόλυτα ολοκληρωτικά ΕΡΩΤΙΚΗ μέσα στη ψυχή της Μαλβίνας όπως εκείνη τη βίωνε. Δεν ξέρω αν σε μπέρδεψα αν το διαβάσεις θα καταλάβεις από την άλλη άκουσα και απόψεις φίλων της Μαλβίνας ότι ήταν ανήθικο να βγάλει τόσο βαθιά συναισθηματικές στιγμές τους στη φόρα . Τι να σου πω εμένα μου άρεσε , σε στιγμές με συγκλόνισε , κάπου τη ζήλεψα όχι για τον άντρα που είχε δίπλα της αλλά για το μεγαλείο των συναισθημάτων που ένιωθε άσχετα αν αυτός το άξιζε ή όχι άλλωστε όπως λέει και στο βιβλίο η Μαλβίνα : και ότι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής!!
Μου κέντρισες το ενδιαφέρον! Σε ευχαριστώ για τα χρήσιμα σχόλιά σου!
Δημοσίευση σχολίου