Ο υπότιτλος του βιβλιου "Η δολοφονία του Κώστα Σημίτη" είναι αρκετά περιγραφικός για τα εξιστορούμενα γεγονότα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το ημερολόγιο που κρατούσε ο θρησκόληπτος Συμεών Συντυχάκης πριν δολοφονήσει τον Κώστα Σημίτη στη Σίφνο. Στη Σίφνο έτυχε να παραθερίζει και ο συγγραφέας και μάλιστα στο ίδιο ξενοδοχείο με τον δράστη. Μάλιστα μετά τη δολοφονία πρόλαβε να κλέψει το ημερολόγιό του το οποίο τώρα δημοσιεύει.
Από την εισαγωγή (όπου ο συγγραφέας περιγράφει το πώς έφτασε το ημερολόγιο στα χέρια του και πώς το διαχειρίστηκε στη συνέχεια) φαίνεται ότι πρόκειται για μυθιστόρημα με χιούμορ. Θεωρώ μάλιστα ότι γράφτηκε για αυτό το σκοπό, να γελάσουμε και να δούμε από την αστεία του πλευρά όλους αυτούς του θρησκόληπτους που "κυκλοφορουν ανάμεσά μας". Είναι και η επιλογή της γλώσσας και του κατάλληλου λεξιλογίου που βοηθάει ιδιαίτερα. Μοιάζει σαν να βγήκε απ' ευθείας από χριστιανικές ιστοσελίδες και περιοδικά. Προφανώς ο Φύσσας έχει ψάξει πολύ και σε τέτοια έντυπα, όπως μαρτυρά η βιβλιογραφία στο τέλος.
Ο δράστης, Συμεών Συντυχάκης, θεολόγος στο επάγγελμα είναι ελαφρώς ανισόρροπος, κάτι που φαίνεται σε πολλά σημεία της αφήγησης. Συχνά χάνει τον ειρμό του , αλλάζει τη γλώσσα από καθαρεύουσα σε λαϊκή και στη συνέχεια επιπλήττει τον εαυτό του, "τον ειρμόν Συμεών, τον ειρμόν...". Επιπλεόν φαίνεται και από τη φθίνουσα γραφή, τυπικό γνώρισμα ψυχοπάθειας.
ΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτηνΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτηνΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτηνΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτηνΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτηνΕύκολα μπορούμε να φανταστούμε τα κίνητρα αλλά ο ίδιος τα περιγράφει καλύτερα:
"ο εβραίος σημίτης αφήρεσε το θρήσκευμα από την Ελληνικήν Ορθόδοξον ταυτότητα του Ορθόδοξου Ελληνικού λαού. Αυτόν θα φάω εγώ, τον αντίχριστον νεοταξίτην, ανθέλληνα, γενίτσαρον, μάαστριχ, γυάλινον λογιστάκον κερασφόρον άσαρκον διάβολον, κάπαριν Αγίου Ιππολύτου τρισύλλαβο επώνυμον έχοντα και εβραιομασσώνον πρώην πρωθυπουργόν της δυστυχούς μας Ελλάδος Δόλια πατρίδα!"Στα γραπτά του Συντυχάκη εκτός από θρησκευτικά, λατρευτικά θέματα, αριθμολογία κλπ, συναντάμε και γεγονότα εκείνης της περιόδου όπως το ναυάγιο του Sea Diamond, τις φωτιές στην Πάρνηθα, την επάμβαση των αστυνομικών σε μια αίθουσα τέχνης αλλά και μια πολύ ωραία περιγραφή του ίδιου του Δημήτρη Φύσσα!
"Εκ του διπλανού δωματίου ήκουων από ημερών ήχον πλήκτρων υπολογιστού, φορητού ασφαλώς. Ο παρακείμενος γείτων είναι ένας αντιπαθέστατος και ελευθεριάζων τύπος, που γράφει χρησιμοποιών οθόνην. Τον επρόσεξα. Τύπος αναρχοφιλελεύθερου άθρησκου ψευτοδιανούμενου της λεγομένης γενεάς του πολυτεχνείου έτοιμος δια την γέεναν του πυρός. Συνομίληκός μου. Σταυρόν δεν φορεί. Κομποσχοίνιον δεν φορεί. Ούτε βέραν. Φορεί κοντόν παντελόνιον, φανελλάκι και "σαγιονάρας". Φέρει λαστιχάκι εις τα μαλλιά, καίτοι γκρίζα και ολιγοστεύοντα. Χονδρός και υψηλός, υψηλότερος μου. Είναι αξύριστος. Γένεια άσπρα. Ομματοϋάλια πρεσβυωπίας, ενώ εγώ, συν Θεώ, δεν αναγκαιώ."Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους θεωρούν ότι δεν θα θιχτεί το θρησκευτικό τους συναίσθημα και διαθέτουν χιούμορ . Σε εμένα είχε έντονη επιρροή καθώς για μέρες προσπαθούσα να δω τα τρέχοντα γεγονότα με τη ματιά του Συντυχάκη και φανταζόμουν το πως θα τα απέδιδε στο ημερολόγιο που θα κράταγε στη φυλακή.
Είχα διαβάσει καλές κριτικές για τα προηγούμενα έργα του Λένου Χρηστίδη και είχα ούτως ή άλλως σκοπό να αγοράσω κάποιο από αυτά. Οπότε μόλις είδα στα ράφια του βιβλιοπωλείου το τελευταίο του, το αγόρασα, χωρίς να ξέρω τίποτα γι' αυτό, απλά με τη διάθεση να γνωρίσω ένα σύγχρονο Έλληνα συγγραφέα.
Τον τελευταίο καιρό έχω διαβάσει αρκετά βιβλία χωρίς να ανεβάσω αναρτήσεις λόγω έλλειψης χρόνου. Τώρα, πώς γίνεται να έχω χρόνο να διαβάζω ολόκληρα βιβλία και να μη βρίσκω λίγα λεπτά να γράψω δυο λογάκια, φαίνεται παράδοξο. Κι όμως δεν είναι και τόσο. Και εξηγώ. Για να αναβάσω ανάρτηση πρέπει να βρίσκομαι στο γραφείο που έχω τον υπολογιστή και σύνδεση στο internet, αλλά για να βρίσκομαι στο γραφείο σημαίνει ότι έχω δουλειά να κάνω ενώ παράλληλα θεωρώ πως δεν πρέπει να γράφω βιαστικά τα σχόλια "θάβοντας" ένα καλό βιβλίο ή αποθαρρύνοντας κάποιον συγγραφέα. Από την άλλη, διαβάζω συνήθως ξαπλωμένη στο κρεβάτι πριν με πάρει ο ύπνος και το πρωι με τον πρωινό καφέ (δεν ξέρω πόσοι έχουν την τελευταία συνήθεια) οπότε μπορώ να το κάνω ακόμα και τις μέρες που έχω μεγάλο φόρτο εργασίας.
Ο υπότιτλος του βιβλιου "Η δολοφονία του Κώστα Σημίτη" είναι αρκετά περιγραφικός για τα εξιστορούμενα γεγονότα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το ημερολόγιο που κρατούσε ο θρησκόληπτος Συμεών Συντυχάκης πριν δολοφονήσει τον Κώστα Σημίτη στη Σίφνο. Στη Σίφνο έτυχε να παραθερίζει και ο συγγραφέας και μάλιστα στο ίδιο ξενοδοχείο με τον δράστη. Μάλιστα μετά τη δολοφονία πρόλαβε να κλέψει το ημερολόγιό του το οποίο τώρα δημοσιεύει.
Το underground πάντα με γοήτευε. Είτε αυτό ήταν στη μουσική, στα στέκια στις υποβαθμισμένες περιοχές Δραπετσώνας και Κερατσινίου, στο Βοτανικό,
Έχουν περάσει πολλά χρόνια χωρίς να ακούσω για τη συγγραφέα του βιβλίου. Ήμουν στο Δημοτικό όταν η δασκάλα, μας πρότεινε ένα καινούριο, πολύ καλό βιβλίο κάποιας που λεγόταν Μαριάννα Κορομηλά (και όχι Ρούλα, όπως μας τόνισε, που τότε ήταν και πολύ της μόδας). Προσπαθώ να θυμηθώ για ποιο βιβλίο μας είχε μιλήσει, και κατέληξα πως μάλλον είναι το "Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα". Βάζω κάτω τις ημερομηνίες αλλά δεν μου βγαίνουν. Το 1988 που εκδόθηκε ήμουν μόλις 7 χρονων.
Έχω διαβάσει άλλα δυο δοκίμια του Πασκάλ Μπρυκνέρ, την "Αέναη ευφορία" και τον "Πειρασμό της αθωότητας". Έτσι, βρέθηκα σε γνώριμα μονοπάτιαόσον αφορά τον τρόπο γραφής και παρουσίασης των απόψεων του συγγραφέα. Ο τίτλος του βιβλίου περιγράφει πολύ γενικά τη θεματολογία του συγκεκριμένου δοκιμίου, "δοκίμιο πάνω στο δυτικό πολιτισμό". Αυτό είναι στο εξώφυλλο, γιατί στην πρώτη και τρίτη σελίδα γίνεται "δοκίμιο για το δυτικό μαζοχισμό" που είναι και ακριβέστερο.
ελιοδόχο της εξιλέωσης"