Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Περί θανάτου

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το τελευταίο βιβλίο του Σαραμάγκου. Φανταστικό το θέμα, ξαφνικά σταματούν να συμβαίνουν θάνατοι σε μια μικρή χώρα. Η φύση των ανθρώπων και οι αντιδράσεις τους είναι πολύ ρεαλιστικές και τις αποδίδει πολύ ωραία ο συγγραφέας. Αυτή η απουσία του θανάτου δημιουργεί προβλήματα σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, ενώ η μαφφία προσπαθεί και καταφέρνει να επωφεληθεί από την αναστάτωση.

Τη λύση αναλαμβάνει να δώσει η θάνατος (με μικρό θ γιατί δεν πρόκειται για την ολοκληρωτική Θάνατο αλλά αυτή που ασχολείται με το ανθρώπινο είδος μόνο). Πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη και γοητευτική γυναίκα που εμφανίζεται στον κόσμο προσπαθώντας να αποκαταστήσει μια ανωμαλία.

Κλείνοντας, θα συμφωνήσω με το οπισθόφυλλο ότι είναι ένα «εξαιρετικά ανθρώπινο μυθιστόρημα».

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε πολύ η κριτική σου. Πρόκειται πραγματικά για ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα με ιδιαίτερα πρωτότυπη η πλοκή. Ο Σαραμάγκου τελικά καταφέρνει να μας πείσει με έναν περίεργο τρόπο πως κι ο θάνατος είναι τόσο απαραίτητος όσο και η ζωή.

Ανώνυμος είπε...

ΕΊνα από τα λίγα βιβλία του Σαραμάγκου που δεν έχω διαβάσει, αλλά βλέπω ότι όπως και στα άλλα υπάρχει μια υποθετική φανταστική αφετηρία και ξετυλίγεται μετά, με ρεαλιστικό τρόπο η πλοκή, φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις κι αντιδράσεις.

Κων/να είπε...

Ακριβώς όπως το περιγράφεις είναι και το "Περί θανάτου". Μου αρέσει πολύ ο Σαραμάγκου.