Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που και λόγω του μικρού μεγέθους του ξαναδιάβασα ΄σημερα. Εκνευρισμένη απο κάποιες μικρότητες καθως και την ηλιθιότητα κάποιων γειτόνων. Εψαξα ένα μικρο ανάγνωσμα να ξεφύγω λίγο απο τις σκέψεις.
Και να ένα ωραιο απόσπασμα : "Υπάρχει άνθρωπος, που βλέποντας το ικρίωμα πλάι στο έγκλημα, θα το διέπρατε αν ήταν ελεύθερος να μην το πράξει; μας συνέχει μια ακαταμάχητη δύναμη και οι έχοντες την εξουσία δεν μας προτρέπουν παρά μόνο προς εκέινη την πλευρά προς την οποία ρέπουμε. [...] Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να είμαστε ένοχοι επειδή ρέπουμε προς την πλευρα στην οποία η ίδια (η φύση) μας ρίχνει; Όχι περισσότερο ένοχοι απο τη σφήκα που έρχεται να εξακοντίσει το κεντρί της στο δέρμα σου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου